Yunanistan'da Türk Kahvesi

Fotoğrafı gördünüzzzz ve dediniz ki "Ooo! Türk kahvesi!". Hayır efendim, bunun adı "Cafe ellinikos!".

Hayır aslında her iki dediğim de doğru değil. Bu benim Yunanistan'da cafe ellinikos adı altında içtiğim Türk kahvesi.

Sözlerimle sanırım karmaşık bir başlangıç yaptım. Ancak hemen birkaç açıklamayı doğru şekilde paylaşalım. Öncelikle cafe ellinikos Türkçe'de Yunan kahvesi manasına gelir. Ancak bu doğru bir tanımlama değildir. Yunanistan'da Türk kahvesi denmez de Yunan kahvesi denir bu lezzetli merete. Tabiki bu 1974 olaylarının siyasi bir sonucu. Zira tüm dünyada Türk kahvesi olarak nam salan bu lezzetli içecek 1974 yılında değin de aynı isimle anıldı Yunanistan topraklarında. 1974 Kıbrıs Harekatının ardından Yunanistan'da Türk isimli birçok caddenin, sokağın, limanın adı değiştirildi ve bunlara Yunanca isimler verildi. Bundan nasibini alanlardan biri de bizim Türk kahvemiz oldu.

Ben bu fotoğrafı 2015 yaz ayında Yunanistan'ın Alexandroupolis şehrinde çektim. Yunanistan'da plajlara gittiğinizde şezlong başına para ödemezsiniz. Bunun yerine bir içecek almak zorundasınızdır. Eğer size gelen görevli İngilizce de bilmiyorsa "cafeee, cafeee" diyecektir. Oradan anladınız artık. Şöyle bir kafamı çevirip baktığımda insanların frappe, bira, milkshake, soğuk su içtiğini gördüm. Netice itibariyle bunların her biri soğuk içecekler. İçimdeki Tatar Ramazan ruhuyla "Ben bu oyunu bozarım!" dedim ve sıcak bir şeyler içmeye karar verdim. İşte bu şekilde bizim Türk kahvesini Yunanistan'da cafe ellinikos adıyla içmiş oldum. Görüntü itibariyle de servis itibariyle de ve hatta tat itibariyle de bizimkinin aynısı. Bizimki demem biraz saçma oldu çünkü yapılan zaten aynı kahve. Farklı bir şey beklemek biraz abes olurdu herhalde.

Yunanistan dost bir ülke, dost bir halk. Yüzyılların harmanladığı bir kardeşliğimiz var. Zira kardeşler ara sıra kavga eder, küser ve nihayetinde barışır. Bizim ilişkimiz de biraz öyle. Bir kahvenin 40 yıl hatrı var derler ya işte şimdi komşuyla aramda görünüşte 40 yıl ama kalplerde ebediyete değin sürecek bir gönül bağım var. Varsın cafe ellinikos desinler biz de onu öyle telaffuz edip isteyelim onlardan. Damaktaki ve gönüllerdeki tadımız bozulmasın yeter ki.

Haydi Ya Sas!

Bir sonraki yazımda görüşmek dileğiyle...